Kepler’in yaşanabilir bölge gezegenlerine (herhangi bir yıldızın etrafındaki) karşı duyarlılığının zayıf olması nedeniyle, mevcut örnek, M cücelerinin FGK yıldızlarından daha fazla Dünya tipi ve boyutta gezegene sahip olduğuna dair kanıt sunmuyor Dünya’nın yaşanabilir bölgede olması, bunların meydana gelme sıklığının tahmin edilmesini mümkün kıldı Gri bölge, F yıldızlarının çevresinde Dünya boyutunda gezegenlerin bulunmadığı bölgedir, dolayısıyla FGKM karşılaştırmaları modeller ve/veya tahminler gerektirir Bu, gelecekte Goldilocks Bölgesi’ndeki gezegenlerin dağılım sıklığının ve onları gözlemlemeye yönelik beklentilerin yeniden değerlendirilmesi gerekebileceği anlamına geliyor Kaynak: astro-ph
Bununla birlikte, yıldızların özelliklerine ilişkin Gaia uzay teleskobundan elde edilen güncellenmiş veriler, Kepler örneğindeki yıldızların çoğunu daha eski spektral türlere kaydırdı ve artık çoğu yıldızın ve gezegenlerinin önceden düşünülenden daha büyük ve daha sıcak olduğu ortaya çıktı Bilim insanları araştırmalarını sürdürüyor ve gelecekteki K2 ve TESS gibi misyonların, farklı türdeki yıldızların etrafındaki gezegenler hakkında daha doğru ve ayrıntılı sonuçlar sağlayacağını umuyor
Şu anda yaşanabilir bölgede yaşamı destekleyebilecek gezegenlerin varlığına ilişkin yalnızca eksik ve güvenilir veriler var Bu sonuçlar, önemli önyargıların dikkate alınması koşuluyla, önceki çalışmalarla tutarlıdır
Yaşanabilir bölgedeki Dünya büyüklüğündeki gezegenlerin güvenilir tespitlerini bulmak, Kepler veri örneğinde, kırmızı M cüce yıldızları için bile (Dünya gözlemcileri için en parlak M yıldızı Betelgeuse’dir) bir zorluk olmaya devam ediyor
genel-22
Bu tahminleri Güneş benzeri yıldızların dağılımına ilişkin kapsamlı çalışmalardan elde edilen sonuçlarla karşılaştırırken araştırmacılar, mevcut Kepler örneğinin, ana dizi yıldızlarından M yıldızlarına kadar Dünya büyüklüğündeki gezegenlerin frekansında bir artış için yeterli kanıt sağlamadığı sonucuna vardı Dikey siyah noktalı çizgi, M yıldızlarının oluşum dağılımının yaklaşık plato noktasını temsil eder
Kepler veri örneği, erken ve geç M kırmızı cüceleri arasındaki Dünya boyutundaki gezegenlerin sıklığındaki bir eğilimi tespit etmek için çok seyrek olmasına rağmen, daha büyük gezegenleri veya K2 ve TESS görevlerinden elde edilen verileri içeren çalışmalar, bu ilişkiyi daha kesin olarak belirlemek için çok uygundur
Araştırmacılar, güncellenmiş parametrelere ve aday güvenine sahip frekans modellerini kullanarak, Kepler örneğindeki kırmızı cüce M yıldızlarının yörüngesinde dönen Dünya benzeri gezegenler üzerinde yeni bir çalışma yürüttüler Yaşanabilir bölgeye ihtiyatlı yaklaşım için alt sınır %8,22, üst sınır %17,94, iyimser yaklaşım için alt sınır %12,71 ve üst sınır %24,96 olmak üzere %14,22’dir Altta: Ters tespit verimliliği yöntemi kullanılarak hesaplanan Dünya büyüklüğündeki gezegenlerin oluşma sıklığı
Daha önce araştırmacılar, Kepler örneğinin, çevresinde 0,5 ila 1,5 katı büyüklükte yeterli sayıda gezegenin bulunduğu, spektral tipte kırmızı cüceler M’nin (sıcaklıkları 4000 K’den düşük) önemli sayıda yıldız içerdiğini varsayıyordu
Araştırmacılar, modelleri düşük yıldız dağılım değerlerine göre tahmin ederek %8,58’lik bir oluşum oranı tahmini elde ettiler Şu anda, iyimser yaklaşıma göre yaşanabilir bölgede Dünya büyüklüğünde bir gezegen için kısmen güvenilir tek bir aday var, muhafazakar yaklaşıma göre ise hiçbiri yok